- biyabangərd
- сущ. устар. отшельник, пустынник
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
biyabangərd — sif. <fars.> köhn. Biyabanları dolaşan avara. Mərdlə gəzən mərd olar, namərdlə gəzən biyabangərd olar. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biyabangərd — f. çöldə gəzən; avara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti